आश्वासक पावले

महामुंबई परिसरात कितीही विकासकामे झाली तरी ती कमी पडतात. त्यामुळे, आधी मंजूर झालेली कामे अडकून पडण्यासारखा दुसरा अन्याय नसेल. सुदैवाने, राज्य सरकारने अखेर तीन महत्त्वाच्या प्रकल्पांना हिरवा कंदील दाखवला आहे. यातील पहिला, वांद्रे-वर्सोवा सागरी सेतूचा. दुसरा, ठाणे खाडीवर तिसरा पूल बांधण्याचा आणि तिसरा खंबाटकी घाटातला पण अखेर मुंबई आणि पुणे या विकासाच्या दमदार इंजिनांमधील वाहतूक अधिक सुरळीत करणारा. वांद्रे-वरळी हा सागरी सेतू झाला, तेव्हाच त्याचा विस्तार अपेक्षित होता. मात्र, हे काम रखडले. वांद्रे-वर्सोवा पूल आता वेगाने झाला तर पश्चिम मार्गांवरची कोंडी कमी होईल. शिवाय हा सेतू विरारपर्यंत पुढे नेण्याची योजना मार्गी लागेल. महामुंबईचा विस्तार पाहता विरारपर्यंत हा पूल युद्धपातळीवर बांधून काढायला हवा. दुसरीकडे, शीव ते पनवेल हा मार्ग सर्वांत जास्त वर्दळीचा, गर्दीचा व त्यामुळे कोंडीचा झाला आहे. या दोन ठिकाणांमधले मोठी कोंडी करणारे ठिकाण म्हणजे ठाणे खाडी. या खाडीवरचे पूल अपुरे पडू लागल्यालाही बराच काळ लोटला आहे. या मार्गावर टोलनाक्यांचे आधुनिकीकरण लवकर होईल. पण खरी परीक्षा आहे ती तिसरा पूल वेगाने बांधून खुला करण्याची. मुंबई-पुणे द्रुतगती मार्ग झाला तेव्हा तो वेगाने व्हावा, यासाठी काही गोष्टी मागे ठेवून हा प्रकल्प पुढे रेटण्यात आला होता. यामुळेच, आजही या मार्गावर काही प्रवास जुन्याच रस्त्यावरून करावा लागतो. खोपोली ते खंडाळा या दरम्यान नवा मार्ग टाकल्याशिवाय जुना रस्ता आणि द्रुतगती मार्ग हे दोन संपूर्ण भिन्न रस्ते होणे अवघड होते. ते काम आता होणार आहे. ही कामे चांगली व आवश्यकच आहेत. खरी कसोटी ती वेगाने पार पाडण्याची आहे.