- शैलजा सेवेकर, औरंगाबाद
---
२०१५ साली आम्ही अमेरिकेला गेलो. अबूधाबी, रोम, शिकागो या मार्गाने 'इतिहाद' विमानसेवेने मुंबई ते अबुधाबी असा आमचा पहिला टप्पा होता. इतिहाद म्हणजे काळजी घेणे. त्या शब्दाचा भारतीय उच्चार आपण ऐतियाद - एैतियाद बरतना म्हणजे काळजी घेणे असा करतो. 'इतिहाद'चे विमानात दिले जाणारे जेवणही स्वादिष्ट असते. शाकाहारी, मांसाहारी दोन्हीही छान असते. 'इतिहाद' विमानसेवेचे महत्त्वाचे वैशिष्ट्य म्हणजे प्रत्यक्ष उड्डाणापूर्वी अरबी भाषेतील एक प्रार्थना विमानातील स्पीकरद्वारे सर्व प्रवाशांना ऐकवली जाते आणि मगच विमान उड्डाण घेते. आजवर आम्ही थाय एअरवेज, सिंगापूर एअरलाइन्स, जेट, कॅथेपॅसेफिक, अल् इटालिया, एअर मॉरिशस, मलिंडो एअरलाइन्स अशा अनेक हवाई कंपन्यांच्या विमानांतून अनेक देशांतून फिरलो आहेत. परंतु उड्डाणापूर्वी प्रार्थना कुठल्याच विमानात ऐकवली जात नाही. 'इतिहाद'मध्ये ती प्रथा आढळली. अबूधाबी विमानतळ पुष्कळ मोठे आहे. खूप गजबजलेलेही आहे. परंतु विमानतळाची इमारत, अंतर्गत सजावट यात कलात्मक व देखणे, सुंदर असे काही नाही. मुंबईचे छत्रपती शिवाजी इंटरनॅशनल एअरपोर्ट त्यामानाने खूप सुंदर आहे. अबूधाबी विमानतळावरील सर्व इमारती आतून-बाहेरून पांढऱ्या रंगाच्या आहेत. विमानतळावरचे बहुतांश कर्मचारी, अधिकारी कोरीव दाढ्या राखलेले आहेत. अबूधाबीत उतरल्यानंतर या सर्व अधिकारी, कर्मचाऱ्यांचे सलामालेकूम स्वीकारत, त्याला प्रतिसाद देत आम्ही विमानाच्या गेटकडे निघालो. वाटेत एक-दोनदा सुटाबुटातले ते अधिकारी थांबून काहीतरी बोलले. बहुधा प्रवाशांची ख्यालीखुशाली विचारण्याचे त्यांचे काम असावे. हाच अनुभव आम्ही अमेरिकेहून अबूधाबी मार्गेच परतलो तेव्हाही आला.