अ‍ॅपशहर

पेपर टाकत जिंकली दहावीची शर्यत

लहान भावाचे आजारपण. त्यातच दवाखाना मागे लागलेला. भावाच्या उपचारासाठी वडिलांनी काढलेले कर्ज आणि ते फेडण्यासाठी सुरु असलेली त्यांची प्रामाणिक धडपड, या परिस्थितीत कुटुंबाची होणारी ओढाताण तो रोज अनुभवत होता. या परिस्थितीत वडिलांना मदत केली पाहिजे, या भावनेने भल्या पहाटे उठून तो पेपर टाकण्याचे काम करू लागला. थंडी आणि पावसातही त्याने हे काम करीत राहिला.

Maharashtra Times 5 Jul 2017, 6:42 am
Satish.ghatage@timesgroup.com
महाराष्ट्र टाइम्स.कॉम mata helpline story
पेपर टाकत जिंकली दहावीची शर्यत


Twitt:satishgMT

लहान भावाचे आजारपण. त्यातच दवाखाना मागे लागलेला. भावाच्या उपचारासाठी वडिलांनी काढलेले कर्ज आणि ते फेडण्यासाठी सुरु असलेली त्यांची प्रामाणिक धडपड, या परिस्थितीत कुटुंबाची होणारी ओढाताण तो रोज अनुभवत होता. या परिस्थितीत वडिलांना मदत केली पाहिजे, या भावनेने भल्या पहाटे उठून तो पेपर टाकण्याचे काम करू लागला. थंडी आणि पावसातही त्याने हे काम करीत राहिला. मात्र ते करताना अभ्यासाकडेही दुर्लक्ष केले नाही. दहावीत चांगले यश मिळवायचेच, या जिद्दीने तो अभ्यास करीत राहिला आणि त्याने ८१ टक्के मार्कही मिळवले. बुधवार पेठेतील शिवम संतोष चव्हाण या विद्यार्थ्याची ही यशोगाथा. आता शिवमला सीए व्हायचे आहे.

बुधवार पेठेत शिवमचे चौकोनी कुटुंब राहते. वडील वृत्तपत्र विक्री करतात. शुभमचे दहावीपर्यंतचे शिक्षण राजर्षी शाहू विद्यालयात झाले. शिवम बालवाडीत असतानाच त्याचा भाऊ नयन याला झटके येऊ लागले. हातपाय ताट होऊन डोळे पांढरे होण्याचा प्रसंग रात्री अपरात्री घडायचा. आईवडील घाबरून जायचे. शिवमलाही हा सर्व प्रकार पाहून भीती वाटायची. हळूहळू त्याची भीती मोडू लागली. नयनवरील उपचारासाठी आईव‌डिलांनी अनेक हॉस्पिटल्स पालथी घातली. त्याच्यावर उपचारासाठी बँकेचे कर्जही काढले. वृत्तपत्र विक्रीतून घरखर्च भागवून नयनवरील उपचाराचा खर्च पेलवताना आईवडिलांची ओढाताण लहानग्या वयातच शुभमच्या लक्षात आली. त्यावेळीच त्याने वडिलांना पेपर टाकण्यात मदत करण्याचा निश्चय त्याने केला.

सहावीत असताना शिवम सायकल शिकला. त्यानंतर तो वडिलांबरोबर वृत्तपत्रे टाकण्याचे काम करू लागला. वडील संतोष रोज सकाळी अडीच वाजता उठतात. पेपर ताब्यात घेतल्यानंतर ते शिवमला पहाटे साडेचार, पावणेपाचच्या दरम्यान मोबाईलवर रिंग देतात. मोबाईलची रिंग होताच तो उठतो. तोंड धुऊन चहा घेतो आणि लागलीच बुधवार पेठेतील घरातून थेट तीन किलोमीटर अंतरावरील चिले कॉलनीत जात असे. तिथे रोज ७५ ते १०० घरात पेपर टाकून आल्यावर घाईगडबडीने क्लासला जाई. दहावीतही त्याचा हा दिनक्रम असाच सुरू होता. पेपर विक्री झाल्यावर तो थेट क्लासला जायचा. क्लासहून परत घरी जेवण करून जुना बुधवार पेठेतील राजर्षी शाहू विद्यालयात जात असे. दिवसभर शाळा आणि रात्री अभ्यास असा त्याचा दिनक्रम होता. गणित आवडता विषय असलेल्या शिवमने अभ्यासातही चांगलीच चमक दाखवली. दहावीतील शेवटचे तीन महिने त्याने अभ्यासासाठी जादा वेळ दिला. त्याचे फळही त्याला मिळाले. ८१ टक्के गुण मिळाले.

आईवडिलांना पडणारे कष्ट आणि भावावर चांगले उपचार करण्यासाठी चांगले शिकायचे आहे. वाणिज्य शाखेत प्रवेश घेऊन सीए व्हायचे आहे. कॉलेज सुरू झाले तरी वडिलांना मदत करत राहणार आहे. लहानपणी जास्त खेळायला मिळाले नाही. पण, शालेय शिक्षणाबरोबर व्यावहारिक जगात अनेक गोष्टी शिकायला मिळाल्या. सीए होईपर्यंत वडिलांना सर्वतोपरी मदत करणार आहे. शाळा ‌आणि पेपर विक्री अशी कसरत करीत यश मिळवले. आता समाजही माझ्या पाठिशी राहील, असा विश्वास आहे.

शिवम चव्हाण

महत्वाचे लेख

Marathi News App: तुम्हालाही तुमच्या अवतीभवती होत असलेल्या बदलांमध्ये सहभागी व्हायचं आहे? सिटिझन रिपोर्टर अॅप डाउनलोड करा आणि रिपोर्ट्स पाठवा.
ताज्या बातम्यांसह अपडेट राहण्यासाठी लाइक करा Maharashtra Times फेसबुकपेज