avinash.mahalaxme@timesgroup.com
नागपूर : अपघातात गंभीर जखमी झालेल्या एका प्राध्यापकाचे फोटो आणि व्हिडीओ काढण्यात मश्गूल असलेल्या बघ्यांना बाजूला सारत एका गरोदर महिला पोलिस शिपायाने त्याला रुग्णालयात हलवून वर्दीच्या संवेदनशीलतेचा परिचय दिला. पण, दुसऱ्या दिवशी या प्राध्यापकाचा उपचारादरम्यान मृत्यू झाला.
उमरेड मार्गावरील सेवादल महाविद्यालयात समाजशास्त्र विषयाचे प्राध्यापक असलेले जयेंद्र पेंडसे हे १८ जून रोजी दुपारी १ वाजताच्या सुमारास हनुमाननगरातील बँक ऑफ महाराष्ट्र येथे गेले होते. दुचाकी बाजूला उभी करून बँकेसमोर ते कुणाची तरी प्रतीक्षा करीत होते. त्याचवेळी ट्रिपल सीट असलेल्या एका भरधाव बुलेटने प्रा. पेंडसे यांना धडक दिली. यात त्यांच्या डोक्याला गंभीर जखमी झाली. अपघात घडताच बुलेटवरील युवक वाहनासह पळून गेले. एका व्यक्तीने जखमी पेंडसे यांना थोडे बाजूला केले. त्यांच्या डोक्यातून रक्तस्राव होत होता. शुद्ध हरपली होती. त्यांच्या भोवताल बघ्यांची गर्दी झाली होती. अनेकांनी खिशातील मोबाईल काढून त्यांची ती अवस्था कॅमेऱ्यात टिपणे सुरू केले, पण त्यांना तातडीने रुग्णालयात न्यावे असे कुणालाच वाटत नव्हते. खरे तर बाजूलाच मेडिकल होते. पण 'मला काय त्याचे' ही वृत्ती असलेल्या गर्दीने पेंडसेंना तातडीने रुग्णालयात हलविण्याचे सौजन्यही दाखविले नाही.
साधारण २५ मिनिटे ते तसेच पडून होते. त्याचवेळी इमामवाडा पोलिस ठाण्यातील सुप्रिया शोभित लोहकरे या आपल्या दुकाचीने तेथून जात होत्या. त्या गरोदर असल्याने त्यांना सोनोग्राफीसाठी जायचे होते. डॉक्टरांची वेळ घेतली होती. मात्र गर्दी पाहून त्या थांबल्या. पाहतात तर रक्तबंबाळ अवस्थेत एक व्यक्ती खाली पडलेला आणि भोवतालचे फक्त फोटो काढत होते. सुप्रिया यांनी लगेच गर्दीला बाजूला केले. जखमीच्या प्रकृतीचा अंदाज घेतला. त्यानंतर त्या रस्त्यावर उभ्या राहून वाहनांना थांबविण्याचा प्रयत्न करू लागल्या. मात्र कोणी थांबायला तयार नव्हते. एक ई-रिक्षा आली. त्या चालकाला त्यांनी जखमीला रुग्णालयात घेऊन चल म्हणून विनंती केली, पण तोही मानत नव्हता. शेवटी त्यांनी त्याच्या रिक्षाची किल्ली काढून घेतली व चल उतर आणि जखमीला माझ्या सोबत रुग्णालयात घेऊन चल म्हणून बजावले. त्यानंतर मात्र तो तयार झाला. प्रा. पेंडसे यांना ई-रिक्षाने जवळच्याच खासगी रुग्णालयात नेण्यात आले. तेथे दुसऱ्या दिवशी पहाटे त्यांचा मृत्यू झाला. ५३ वर्षीय पेंडसे यांच्या मागे पत्नी तसेच इयत्ता नववी व पाचव्या वर्गात शिकणाऱ्या दोन मुली आहेत.
आमचा सहकारी वाचू शकला नाही पण सु्प्रिया लोहकरे यांनी दाखविलेल्या संवेदनशीलतेची आज समाजात गरज असल्याचे सेवादल महाविद्यालयातील राष्ट्रीय सेवा योजनेचे समन्वयक प्रा. सोपान पिसे यांनी सांगितले.
ही वेळ कुणावरही
रस्त्यावरील अपघातात जखमी झालेला कुणी आपलाही असू शकतो, याची जाणीव ठेवा. ही वेळ कुणावरही येऊ शकते. प्रा. पेंडसे यांना लगेच उपचार मिळाले असते तर कदाचित त्यांचे प्राण वाचू शकले असते. त्यामुळे अपघात झाल्यावर बघे होऊ नका तर जखमीला मदत करा, असे आवाहन सुप्रिया लोहकरे यांनी 'मटा'शी बोलताना केले.
नागपूर : अपघातात गंभीर जखमी झालेल्या एका प्राध्यापकाचे फोटो आणि व्हिडीओ काढण्यात मश्गूल असलेल्या बघ्यांना बाजूला सारत एका गरोदर महिला पोलिस शिपायाने त्याला रुग्णालयात हलवून वर्दीच्या संवेदनशीलतेचा परिचय दिला. पण, दुसऱ्या दिवशी या प्राध्यापकाचा उपचारादरम्यान मृत्यू झाला.
उमरेड मार्गावरील सेवादल महाविद्यालयात समाजशास्त्र विषयाचे प्राध्यापक असलेले जयेंद्र पेंडसे हे १८ जून रोजी दुपारी १ वाजताच्या सुमारास हनुमाननगरातील बँक ऑफ महाराष्ट्र येथे गेले होते. दुचाकी बाजूला उभी करून बँकेसमोर ते कुणाची तरी प्रतीक्षा करीत होते. त्याचवेळी ट्रिपल सीट असलेल्या एका भरधाव बुलेटने प्रा. पेंडसे यांना धडक दिली. यात त्यांच्या डोक्याला गंभीर जखमी झाली. अपघात घडताच बुलेटवरील युवक वाहनासह पळून गेले. एका व्यक्तीने जखमी पेंडसे यांना थोडे बाजूला केले. त्यांच्या डोक्यातून रक्तस्राव होत होता. शुद्ध हरपली होती. त्यांच्या भोवताल बघ्यांची गर्दी झाली होती. अनेकांनी खिशातील मोबाईल काढून त्यांची ती अवस्था कॅमेऱ्यात टिपणे सुरू केले, पण त्यांना तातडीने रुग्णालयात न्यावे असे कुणालाच वाटत नव्हते. खरे तर बाजूलाच मेडिकल होते. पण 'मला काय त्याचे' ही वृत्ती असलेल्या गर्दीने पेंडसेंना तातडीने रुग्णालयात हलविण्याचे सौजन्यही दाखविले नाही.
साधारण २५ मिनिटे ते तसेच पडून होते. त्याचवेळी इमामवाडा पोलिस ठाण्यातील सुप्रिया शोभित लोहकरे या आपल्या दुकाचीने तेथून जात होत्या. त्या गरोदर असल्याने त्यांना सोनोग्राफीसाठी जायचे होते. डॉक्टरांची वेळ घेतली होती. मात्र गर्दी पाहून त्या थांबल्या. पाहतात तर रक्तबंबाळ अवस्थेत एक व्यक्ती खाली पडलेला आणि भोवतालचे फक्त फोटो काढत होते. सुप्रिया यांनी लगेच गर्दीला बाजूला केले. जखमीच्या प्रकृतीचा अंदाज घेतला. त्यानंतर त्या रस्त्यावर उभ्या राहून वाहनांना थांबविण्याचा प्रयत्न करू लागल्या. मात्र कोणी थांबायला तयार नव्हते. एक ई-रिक्षा आली. त्या चालकाला त्यांनी जखमीला रुग्णालयात घेऊन चल म्हणून विनंती केली, पण तोही मानत नव्हता. शेवटी त्यांनी त्याच्या रिक्षाची किल्ली काढून घेतली व चल उतर आणि जखमीला माझ्या सोबत रुग्णालयात घेऊन चल म्हणून बजावले. त्यानंतर मात्र तो तयार झाला. प्रा. पेंडसे यांना ई-रिक्षाने जवळच्याच खासगी रुग्णालयात नेण्यात आले. तेथे दुसऱ्या दिवशी पहाटे त्यांचा मृत्यू झाला. ५३ वर्षीय पेंडसे यांच्या मागे पत्नी तसेच इयत्ता नववी व पाचव्या वर्गात शिकणाऱ्या दोन मुली आहेत.
आमचा सहकारी वाचू शकला नाही पण सु्प्रिया लोहकरे यांनी दाखविलेल्या संवेदनशीलतेची आज समाजात गरज असल्याचे सेवादल महाविद्यालयातील राष्ट्रीय सेवा योजनेचे समन्वयक प्रा. सोपान पिसे यांनी सांगितले.
ही वेळ कुणावरही
रस्त्यावरील अपघातात जखमी झालेला कुणी आपलाही असू शकतो, याची जाणीव ठेवा. ही वेळ कुणावरही येऊ शकते. प्रा. पेंडसे यांना लगेच उपचार मिळाले असते तर कदाचित त्यांचे प्राण वाचू शकले असते. त्यामुळे अपघात झाल्यावर बघे होऊ नका तर जखमीला मदत करा, असे आवाहन सुप्रिया लोहकरे यांनी 'मटा'शी बोलताना केले.