म.टा. प्रतिनिधी, नागपूर: करोनामुळे होत्याचे नव्हते झालेली अनेक कुटुंबे आज प्रत्येकाच्या आजूबाजूला आढळताहेत. कुणाचा तरुण मुलगा गेला तर कुणाचे वडील. कुठे एकाच घरातील एकाहून अधिक सदस्य करोनाने गिळंकृत केले. यामध्ये कर्तापुरुष, कुटुंबप्रमुखांचादेखील समावेश आहे. पती गमावलेल्या या महिलांनी परिस्थितीपुढे गुडघे न टेकता हिमतीने संसाराचा गाडा हाकण्यास सुरुवात केली आहे. पतीच्या व्यवसायाला आपलेसे करत समाजापुढे नवा आदर्श प्रस्थापित करत आहेत.
पशुखाद्याच्या क्षेत्रात ठेवले पाऊल
मोक्षधाम येथे राहणाऱ्या अशोक तोटेवार यांचे करोनामुळे निधन झाले. त्यांचा अशोक कटिया भंडार नावाने पशुखाद्याचा व्यवसाय होता. पूर्णत: पुरुषांचे असलेले हे क्षेत्र. दररोज डेअरीवाले, शेतकरी, ट्रान्सपोर्टर, ट्रकचालक यांच्याशी होणारा आर्थिक व्यवहार सांभाळणे महिलेच्या दृष्टीने आव्हानात्मक असे काम. मात्र, अशोक यांच्या निधनानंतर हार न मानता अनिता तोटेवार यांनी या पुरुषी व्यवसायात पाऊल ठेवले. तीन ते चार महिने दुकान बंद राहिल्यानंतर आता नव्याने व्यवसाय मार्गावर आणण्याचे आव्हान अनिता यांनी वयाच्या ५२व्या वर्षी स्वीकारले आहे.
लाइफस्टाइल उत्पादनांचा आधार
व्यवसायाने मेकॅनिक असलेल्या कळमन्यातील कोमलचंद्र झलपुरे यांच्यावर करोनाने आघात केला. घरातील एकमात्र कमविता पुरुष गेल्याने पत्नी ज्योती यांच्यावर संपूर्ण जबाबदारी आली. मुलाला हाताशी घेत त्यांनी मार्च महिन्यापासून घरोघरी लाइफस्टाइल उत्पादने विकण्यास सुरुवात केली आहे. प्रत्येक उत्पादनाच्या विक्रीवर मिळणाऱ्या बारा टक्के कमिशनवर त्यांचा उदरनिर्वाह सुरू आहे. आयुष्य सुखद, सुलभ होण्याचा दावा करणाऱ्या लाइफस्टाइल उत्पादनांचा ज्योती यांच्या आयुष्याला आधार मिळाला आहे.
लोहविक्रीचा व्यवसाय करतोय सक्षम
सळाखी, लोखंडविक्रीचे क्षेत्र सांभाळणे कुणालाही जमणारी बाब नाही. आंतरराष्ट्रीय-राष्ट्रीय उलाढालीपासून स्थानिक बाजारापर्यंतचा अभ्यास त्यासाठी असावा लागतो. लोहाविक्रीच्या व्यवसायात खाचखळगेदेखील तितकेच आहेत. भल्याभल्या मर्दांना पाणी पाजणाऱ्या या व्यवसायात वृंदावनगर येथील रोशनी शाहू ही महिला अढळपणे उभी आहे. सळाख दिसायला पातळ असली तरी पोलादी आणि मजबूत असते. मोठ्ठाले पिलर उभे करण्यात सळाखीचा वाटा महत्त्वाचा असतो. त्याचप्रमाणे रोशनी संपूर्ण कुटुंबाचा आधारस्तंभ बनल्या आहेत. हरिहर मंदिराजवळील मार्केटमध्ये पती अनिल शाहू यांचे दुकान आहे. करोनामुळे त्यांचे निधन झाले आणि पूर्णत: अनोळखी अशा क्षेत्रात त्यांना उतरावे लागले. दोन मुलांचा सांभाळ करत लोहाविक्रीच्या व्यवसायात त्यांची घोडदौड सुरू आहे.
पशुखाद्याच्या क्षेत्रात ठेवले पाऊल
मोक्षधाम येथे राहणाऱ्या अशोक तोटेवार यांचे करोनामुळे निधन झाले. त्यांचा अशोक कटिया भंडार नावाने पशुखाद्याचा व्यवसाय होता. पूर्णत: पुरुषांचे असलेले हे क्षेत्र. दररोज डेअरीवाले, शेतकरी, ट्रान्सपोर्टर, ट्रकचालक यांच्याशी होणारा आर्थिक व्यवहार सांभाळणे महिलेच्या दृष्टीने आव्हानात्मक असे काम. मात्र, अशोक यांच्या निधनानंतर हार न मानता अनिता तोटेवार यांनी या पुरुषी व्यवसायात पाऊल ठेवले. तीन ते चार महिने दुकान बंद राहिल्यानंतर आता नव्याने व्यवसाय मार्गावर आणण्याचे आव्हान अनिता यांनी वयाच्या ५२व्या वर्षी स्वीकारले आहे.
लाइफस्टाइल उत्पादनांचा आधार
व्यवसायाने मेकॅनिक असलेल्या कळमन्यातील कोमलचंद्र झलपुरे यांच्यावर करोनाने आघात केला. घरातील एकमात्र कमविता पुरुष गेल्याने पत्नी ज्योती यांच्यावर संपूर्ण जबाबदारी आली. मुलाला हाताशी घेत त्यांनी मार्च महिन्यापासून घरोघरी लाइफस्टाइल उत्पादने विकण्यास सुरुवात केली आहे. प्रत्येक उत्पादनाच्या विक्रीवर मिळणाऱ्या बारा टक्के कमिशनवर त्यांचा उदरनिर्वाह सुरू आहे. आयुष्य सुखद, सुलभ होण्याचा दावा करणाऱ्या लाइफस्टाइल उत्पादनांचा ज्योती यांच्या आयुष्याला आधार मिळाला आहे.
लोहविक्रीचा व्यवसाय करतोय सक्षम
सळाखी, लोखंडविक्रीचे क्षेत्र सांभाळणे कुणालाही जमणारी बाब नाही. आंतरराष्ट्रीय-राष्ट्रीय उलाढालीपासून स्थानिक बाजारापर्यंतचा अभ्यास त्यासाठी असावा लागतो. लोहाविक्रीच्या व्यवसायात खाचखळगेदेखील तितकेच आहेत. भल्याभल्या मर्दांना पाणी पाजणाऱ्या या व्यवसायात वृंदावनगर येथील रोशनी शाहू ही महिला अढळपणे उभी आहे. सळाख दिसायला पातळ असली तरी पोलादी आणि मजबूत असते. मोठ्ठाले पिलर उभे करण्यात सळाखीचा वाटा महत्त्वाचा असतो. त्याचप्रमाणे रोशनी संपूर्ण कुटुंबाचा आधारस्तंभ बनल्या आहेत. हरिहर मंदिराजवळील मार्केटमध्ये पती अनिल शाहू यांचे दुकान आहे. करोनामुळे त्यांचे निधन झाले आणि पूर्णत: अनोळखी अशा क्षेत्रात त्यांना उतरावे लागले. दोन मुलांचा सांभाळ करत लोहाविक्रीच्या व्यवसायात त्यांची घोडदौड सुरू आहे.