लीना टेंब्ये
माझ्या सखीचं नाव स्कुटी पेप आहे. जांभळ्या रंगाची ही सखी माझ्या आयुष्यात येऊन दहा वर्षं लोटली. पण प्रत्येक क्षणी ती नवनवीन रूपात माझ्या दिमतीला हजर असते. माझ्या घराच्या खिडकीसमोरच मी तिला उभी करते. अगदी घरातील वाणसामान आणणं असो किंवा मैत्रिणींसोबत बाहेर मजा करणं असो मला ही माझ्यासोबत हवीच असते. कारणही तसंच आहे म्हणा. माझा वेळही वाचवते, कुणाला स्टेशनवर सोडायचं असेल म्हणा किंवा मुलीला शाळेत सोडायचं असल्यास कधी आईलाही काही काम असल्यास मला ही माझी गाडी मनापासून साथ देते. हिच्या सोबत नववर्ष स्वागतयात्रेचा अनुभवही घेतला आहे. आता सहवासाने कधी-कधी हट्टीपणाही करते. एका कीकमध्ये स्टार्ट न होणं, चाकांमध्ये हवा असतानाही फुगून बसणं मग मी ही तिचे लाड आनंदाने पुरवते. ती माझ्या आयुष्याचा अविभाज्य भाग बनली आहे. अशी ही सखी मला आत्मसन्मान मिळवून देतेच पण वेगावर नियंत्रण ठेवण्याचं भान ही देते. म्हणूनच म्हणावंसं वाटतं की, ही दोस्ती तुटायची नाय!
माझ्या सखीचं नाव स्कुटी पेप आहे. जांभळ्या रंगाची ही सखी माझ्या आयुष्यात येऊन दहा वर्षं लोटली. पण प्रत्येक क्षणी ती नवनवीन रूपात माझ्या दिमतीला हजर असते. माझ्या घराच्या खिडकीसमोरच मी तिला उभी करते. अगदी घरातील वाणसामान आणणं असो किंवा मैत्रिणींसोबत बाहेर मजा करणं असो मला ही माझ्यासोबत हवीच असते. कारणही तसंच आहे म्हणा. माझा वेळही वाचवते, कुणाला स्टेशनवर सोडायचं असेल म्हणा किंवा मुलीला शाळेत सोडायचं असल्यास कधी आईलाही काही काम असल्यास मला ही माझी गाडी मनापासून साथ देते. हिच्या सोबत नववर्ष स्वागतयात्रेचा अनुभवही घेतला आहे. आता सहवासाने कधी-कधी हट्टीपणाही करते. एका कीकमध्ये स्टार्ट न होणं, चाकांमध्ये हवा असतानाही फुगून बसणं मग मी ही तिचे लाड आनंदाने पुरवते. ती माझ्या आयुष्याचा अविभाज्य भाग बनली आहे. अशी ही सखी मला आत्मसन्मान मिळवून देतेच पण वेगावर नियंत्रण ठेवण्याचं भान ही देते. म्हणूनच म्हणावंसं वाटतं की, ही दोस्ती तुटायची नाय!