>> संजय वझे
आम्ही सारे ठाण्याच्या महाराष्ट्र विद्यालयाचे १९७४-७५च्या बॅचचे विद्यार्थी. आम्ही 'म. वि. कट्टा' म्हणून व्हॉटस अॅपवर ग्रूप बनवला. भेटावं असे प्रत्येकाच्या मनात येऊ लागलं आणि येऊरची एक ट्रिप ठरवण्यात आली. हो-नाही करता-करता २५ जणांनी होकार दिला. स्वतःची गाडी, रिक्षा, बस असं करत सर्ववजण जमले. प्रथम येण्याचा मान रेखा दुर्वेने पटकावला. माधुरी जोशी खास कोल्हापूरहून आली. शुभांगी पुण्याहून तर तनुजा आणि संध्या सोनटक्के बोरिवलीहून आल्या. मीरा आणि सीमा मॉनिटर झाल्या. नंतर काही जण टेबल टेनिस तर मी, मीरा, सरिता, निशिकांत कॅरमचा डाव मांडून बसलो. नंतर थोडं फिरल्यावर फोटो काढले. रेखा आणि शेखर हौजी गेम घेऊन आले होते. नंतर संतोष भामरेने स्वरचित कविता सादर केल्या. थोडी गाणी, भेंड्या झाल्यावर संध्या सोनटक्केने जुनी रोमँटीक गाणी म्हटंली.
पावसाने निराशा केल्याने बाहेर वाऱ्यावर बसून गाण्यांच्या भेंड्या खेळण्यास सुरुवात केली. मी, संध्या मोदगी, संध्या सोनटक्के, संतोष, भारती विरूद्ध सीमा, मीरा, पमी, शुभांगी असा खेळ रंगतानाच संतोष आणि भारतीने 'अगो हिल हिल पोरी हिला' या गाण्यावर नाच केला. पुन्हा रुमवर गेल्यावर नकला, शाळेतील शिक्षकांच्या आठवणी अशा गप्पा-टप्पा झाल्या. शेवटी माझ्या विनंतीवरून संध्या सोनटक्केने 'फुलले रे क्षण माझे ' हे गाणं सादर केलं. संध्याकाळी पुन्हा भेटण्याचं ठरवून, भरपूर मज्जा आणि आनंद मनात ठेवून सगळेजण घरी गेलो.
आम्ही सारे ठाण्याच्या महाराष्ट्र विद्यालयाचे १९७४-७५च्या बॅचचे विद्यार्थी. आम्ही 'म. वि. कट्टा' म्हणून व्हॉटस अॅपवर ग्रूप बनवला. भेटावं असे प्रत्येकाच्या मनात येऊ लागलं आणि येऊरची एक ट्रिप ठरवण्यात आली. हो-नाही करता-करता २५ जणांनी होकार दिला. स्वतःची गाडी, रिक्षा, बस असं करत सर्ववजण जमले. प्रथम येण्याचा मान रेखा दुर्वेने पटकावला. माधुरी जोशी खास कोल्हापूरहून आली. शुभांगी पुण्याहून तर तनुजा आणि संध्या सोनटक्के बोरिवलीहून आल्या. मीरा आणि सीमा मॉनिटर झाल्या. नंतर काही जण टेबल टेनिस तर मी, मीरा, सरिता, निशिकांत कॅरमचा डाव मांडून बसलो. नंतर थोडं फिरल्यावर फोटो काढले. रेखा आणि शेखर हौजी गेम घेऊन आले होते. नंतर संतोष भामरेने स्वरचित कविता सादर केल्या. थोडी गाणी, भेंड्या झाल्यावर संध्या सोनटक्केने जुनी रोमँटीक गाणी म्हटंली.
पावसाने निराशा केल्याने बाहेर वाऱ्यावर बसून गाण्यांच्या भेंड्या खेळण्यास सुरुवात केली. मी, संध्या मोदगी, संध्या सोनटक्के, संतोष, भारती विरूद्ध सीमा, मीरा, पमी, शुभांगी असा खेळ रंगतानाच संतोष आणि भारतीने 'अगो हिल हिल पोरी हिला' या गाण्यावर नाच केला. पुन्हा रुमवर गेल्यावर नकला, शाळेतील शिक्षकांच्या आठवणी अशा गप्पा-टप्पा झाल्या. शेवटी माझ्या विनंतीवरून संध्या सोनटक्केने 'फुलले रे क्षण माझे ' हे गाणं सादर केलं. संध्याकाळी पुन्हा भेटण्याचं ठरवून, भरपूर मज्जा आणि आनंद मनात ठेवून सगळेजण घरी गेलो.