रुची कुळकर्णी मैत्री व्हायला काय लागतं हा प्रश्न मला कायम पडायचा त्याचं उत्तर सापडलं ते या सगळ्यांना भेटल्यावर. आम्ही तसं बघायला गेलं तर ना एका वयाचे ना एका क्षेत्रातले पण आमची विचारसरणी मात्र एक होती. ती म्हणजे आयुष्यात काहीतरी करून दाखवायचं, म्हणूनच कदाचित वेगळ्या स्वभावाचे आम्ही एकत्र आलो आणि दोस्ती कधी झाली कळलंच नाही. खूप वर्षांची मैत्री नसली तरी थोड्याच काळात एकमेकांना खूप चांगलं ओळखायला लागलो. एकमेकांच्या रंगात-ढंगात रंगून एक अविस्मरणीय अशा आठवणींचा चित्र रेखाटलं. आम्ही भेटलो की, नुसती धमाल-मस्ती नाही तर आयुष्यात पडलेली कोडी एवढ्या गहन विषयांवर चर्चा करण्यात आम्ही मग्न होतो. आमच्यातल्या प्रत्येकाची वेगळी स्वप्न आम्ही एकमेकांशी शेअर करतो आणि मग त्यासाठी काय करावा यावर चर्चा करतो. कितीही मोठं सकंट कोसळलं तरीही हसतमुखाने त्याला सामोरं जायचं महत्वाचा आहे हे मी यांच्यामुळे शिकले. मैत्री म्हणजे नुसतं फोटो काढणं किंवा फिरणं नाही तर एकमेकांना काहीतरी चांगलं देणं. साच्यात राहणारी मी बिनधास्त कसं जगायचं आणि स्वत:वर विश्वास कसा ठेवायचा हे शिकले. अथर्वचा आणि वेदांतचा अभिनय, साधनाचं आणि माझं नृत्य, प्रणवचा छायाचित्रण अशा वेगळ्या कला असल्यामुळे आम्हाला एकमेकांकडून बरंच शिकता आलं आणि अजूनही शिकतोय. आमचा कट्टा जरी एक ठरलेला नसला तरी त्यावर भेटणारे आम्ही आणि आमची मैत्री मात्र तशीच राहील एवढं मात्र नक्की.
फ्रेंडशिप म्हणजे धमाल-मस्ती
आम्ही भेटलो की, नुसती धमाल-मस्ती नाही तर आयुष्यात पडलेली कोडी एवढ्या गहन विषयांवर चर्चा करण्यात आम्ही मग्न होतो. आमच्यातल्या प्रत्येकाची वेगळी स्वप्न आम्ही एकमेकांशी शेअर करतो आणि मग त्यासाठी काय करावा यावर चर्चा करतो. कितीही मोठं सकंट कोसळलं तरीही हसतमुखाने त्याला सामोरं जायचं महत्वाचा आहे हे मी यांच्यामुळे शिकले. मैत्री म्हणजे नुसतं फोटो काढणं किंवा फिरणं नाही तर एकमेकांना काहीतरी चांगलं देणं. साच्यात राहणारी मी बिनधास्त कसं जगायचं आणि स्वत:वर विश्वास कसा ठेवायचा हे शिकले.
Maharashtra Times 13 Jun 2016, 12:12 am