भेटवस्तूंना कलात्मक टच

प्राजक्ता परब, ठाणे

मला लहानपणापासूनच चित्रकला आणि हस्तकलेची खूपच आवड होती. तसंच मला रांगोळीसुद्धा उत्तम काढता येते. मी रांगोळीत आणि चित्रकलेत शालेय जीवनात अनेक पारितोषिक मिळवली आहेत. मला शाळेपासूनच कोणाचाही वाढदिवस असला की स्वतः तयार केलेलं भेटकार्ड द्यायची सवय होती. पुढे लग्न झाल्यावर माझे पती रुक्मांद परब आणि सासरची मंडळी यांच्या प्रोत्साहनामुळे मी छोट्या-छोट्या ऑर्डस घ्यायला सुरुवात केली. ग्रीटिंग्सवर स्वतः चित्र काढते तसंच आतील मजकूरसुद्धा कवितेची आवड असल्याने स्वतःच लिहिते. अशा पर्सनलाइज्ड भेटवस्तू बऱ्याच लोकांच्या पसंतीत पडतात.
हल्लीच मला स्टोन पेंटिंगचा नवा छंद जडलाय. मी नदीकाठी मिळणारे पांढरे दगड जमा करून त्यावर चित्र काढते आणि असं पेंटिंग केलेले स्टोन मला मित्रपरिवारात गिफ्ट द्यायला खूप आवडतात. माझा चित्रकला, हस्तकला, स्टोन पेंटिंग ते थीम पार्टी डेकोरेशनचा प्रवास हा खरंच मनाला उभारी देणारा आहे.
मागच्या वर्षी माझी एक छोटीसी शस्त्रक्रिया झाली. त्यावेळी मी तब्बल २ महिने रजेवर होते. अशावेळी तुम्हाला कुठेतरी मन गुंतवण्याची गरज असते. घरात बसून कंटाळा येत असल्याने मी बेडवरच पडून क्विलिंगपासून अनेक राख्या तयार केल्या आणि त्याच्या माझ्या बहिणीच्या ऑफिसमधून मला बऱ्याच ऑर्डर्स मिळाल्या होत्या. तुम्हाला जर काही छंद असेल तर तो मनापासून जोपासा. कारण याच गोष्टी जीवनात कठीण प्रसंगांच्या वेळी आपलं मन प्रफुल्लित करायला मदत करतात. माझ्या मते ही एक स्ट्रेस मॅनेज करण्याची पद्धत आहे.
इथे मुला पु. ल. देशपांडे यांचे माझ्या मनाला भिडलेले काही शब्द आठवतात, ते म्हणजे ‘आयुष्यात मला भावलेलं एक गुज सांगतो. उपजीविकेसाठी आवश्यक असणाऱ्या विषयाचं शिक्षण जरूर घ्या. पोटापाण्याचा उद्योग जिद्दीनं करा. पण एवढ्यावरच थांबू नका. साहित्य, चित्र, संगीत, नाट्य, शिल्प, खेळ यांतल्या एखाद्या तरी कलेशी मैत्री जमवा. पोटापाण्याचा उद्योग तुम्हाला जगवील, पण कलेशी जमलेली मैत्री तुम्ही का जगायचं हे सांगून जाईल’.