विणकामात जीव रंगल

गंधवती तांबे, ठाणे

खरा-खुरा छंद मला लागला
त्याच्यात जीव माझा गुंतला!
माझा छंद हा आवडीतून निर्माण झालाय. मला विणकाम शिकायचं होतं पण जवळचं कोणी शिकवणार नव्हतं! कारण मला सारखं वाटायचं की, आपलं चुकलं तर ते दुरूस्त करून देणारं जवळ पाहिजे. माझी ही इच्छा उशीरा का होईना पूर्ण झाली. आमच्या सोसायटीत रहाणाऱ्या दामले वहिनी, अभ्यंकर काकू, पेठे आजी आणि माझ्या वहिनीची आई कै. साने यांनी मला अगदी मनापासून लोकरीचं विणकाम शिकवलं. सगळे बारकावे अतिशय सुंदर प्रकारे समजावून दिले. त्यामुळे मी विणलेले स्वेटर्स खूप छान होतात. या सर्वांनी माझं चुकलेलं विणकाम न कंटाळता त्या-त्या वेळी दुरूस्त करून दिलं. आता मी स्वतंत्रपणे विणू शकते.
मी पुढे जाऊन फार शिकू शकले नाही, पण जे शिकले ते पूर्णपणे आत्मसात केले व त्याचा आता छंद लागला. मी विणलेले स्वेटर्स लोक आवडीने विकत घेतात. माझ्या छंदाचा मी छांदीष्टपणा होऊ दिला नाही, पण मला त्याची खूप ओढ लागली आहे. म्हणून सकाळी उठल्यावर झाडांच्या सान्निध्यात व स्वच्छ प्रकाशात मी चार सुया तरी करते. काही वेळेला महत्त्वाची वीण घालायची असली तर ही वेळ मला छान वाटते. मी त्या टाक्यांमध्ये गुंतलेली पाहून माझे यजमान मला सकाळचा चहासुद्धा तिथेच आणून देतात. टीव्ही बघताना माझे जास्त करून विणकामच चालतं. मा‍झ्या दोन्ही मुली स्वेटर्ससाठी बाजारात येणारे नव-नवीन लोकरी, बटणं, अँपलिक्स, रिबन्स आणून देतात, त्यामुळे माझे स्वेटर्स नेहमीच नाविन्यपूर्ण असतात. विणकामाप्रमाणे मला शिवणकाम, भरतकाम, बागकाम, कागदी फुलं बनवणं, दारापुढे रांगोळी काढणं, लेखन-वाचन यांचीही आवड आहे. घरातील सर्व जबाबदाऱ्या पार पाडून मी माझ्या छंदांसाठी वेळ देते व त्यातच माझा जीव रमतो.