जीवनाचा मार्ग

जयसिंग विश्वासराव, शिवडी

या जगात प्रत्येकाला काहीना काही छंद हा असतोच. पण अनेकदा हा छंदच आपलं करिअर बनतं. मलाही शालेय जीवनापासून वाहनांची चित्र आणि माहिती जमवण्याचा छंद होता. तसंच वडिलांचे स्वमालकीचे ट्रक असल्यामुळे वाहनाचे इंजिन, कार्यप्रणाली, वेग याची माहिती जाणून घेण्यासाठी मी नेहमीच आमच्या ट्रक चालकाशी हितगुज करायचो. माझी वाहनासंबंधित आवड पाहून ड्रायव्हर काकाही मला मार्गदर्शन करायचे. मग मी वाहन क्षेत्रातच नोकरी करण्याचा ठाम निश्चय करून वडील काम करत असलेल्या कंपनीत नोकरीला लागलो. मग तर अगदी जवळून वाहनांना पाहता यायचं. पण एक दिवस मनात गाडी शिकण्याचा विचार मी आमच्या ड्रायव्हर काकांना बोलून दाखवला. त्यांनीही मला वाहन चालवण्याचे धडे देण्यास सुरुवात केली.
सुरुवातीला वाहन चालवणं अवघड वाटायचं. पण आवड असल्यामुळे अगदी सोपं होऊन जायचं. हळुहळू गाडीच्या स्टीअरिंगवर जम बसायला लागला. अनेक जगप्रसिद्ध कंपन्यांचे निरनिराळ्या मॉडेलचे ट्रक मी चालवले.त्यातून वाहन चालवण्याचा अनुभव दांडगा झाला. पण वाहन चालवण्यातून आनंद आणि मानसिक समाधान खूपच मिळत होतं. पण घर, मुलं आणि संसार ही जबाबदारी असल्यामुळे चांगली नोकरी असावी, असा विचार मनात येऊ लागला. पण माझ्या छंदाला अंतर देणं मला मंजूर नव्हतं. तरीही मी मार्ग काढत मुंबईच्या बेस्ट बस कंपनीत नोकरी करण्याचा निश्चय करून नोकरीसाठी अर्ज केला. मला बेस्टमध्ये बस चालक म्हणून नोकरीही मिळाली.
आज मी सेवानिवृत्त झालो आहे. वाहन चालवण्याच्या छंदामुळे मी आजवर देश-विदेशातील विविध प्रकारची वाहनं चालवली आहेत. मी स्वतः एक चारचाकीही विकत घेतली आहे. त्यामुळे वाहन चालवण्याचा माझा छंद सेवानिवृत्तीनंतरही जोपासला जात आहे. तसंच माझा मुलगा हा वाहनप्रेमी असल्यामुळे मला त्याच्याकडून नवनवीन वाहनांच्या मॉडेल संबंधित अधिक माहिती मिळण्यास मदत होते. माझं वाहन चालवण्याचं ज्ञान मी स्वतःपुरतंच मर्यादित न ठेवता इतरांनाही मी वाहन चालवण्याचं धडे देत आहे. एखाद्या व्यक्तीला जो छंद असतो, त्याला त्याच क्षेत्रात नोकरी मिळतेच असं नाही. एखादा छंद जोपासत असणाऱ्या व्यक्तीला त्याच क्षेत्रात नोकरी मिळणं हे खूपच दुर्मिळ घडतं. त्यापैकीच मी एक असल्याचं मनाला आज खूप समाधान वाटत आहे.