राजश्री मर्गज, मिरा रोड
संस्कृतमध्ये सांगितलं आहे की, सर्वगुणसंपन्न स्त्रीच्या वैशिष्ट्यांपैकी एक म्हणजे 'भोजनेषु माता’. कोणालाही भोजन घालताना ती स्त्री मातेसमान वागली पाहिजे. असं बोलतात की कोणाच्याही हृदयात शिरण्याचा मार्ग हा पोटातूनच जातो. मलाही पदोपदी याचा प्रत्यय आला आहे. म्हणूनच स्वयंपाकघर हे माझ्या जीवनात एक आवडीचं आणि आदराचं स्थान आहे.
मला नवनवीन पदार्थ करण्याची खूप आवड आहे. कोणताही पदार्थ हा भारतीय मसाले वापरून कसा करता येईल याचाच मी विचार करत असते. मुलगी लहान असताना आणि मी नोकरी करत असल्याने माझ्या या आनंदाला मुकली होते. पण आता ती मोठी झाल्याने आणि मीही पूर्णवेळ गृहिणी झाल्याने मला माझ्या या आवडीला वेळ देता येतो. माझी मुलगी अनुष्का ही खाण्याची शौकीन आहे. पण बाहेरच्या खाण्यापेक्षा तिला घरी नवीननवीन पदार्थ केलेले खूप आवडतात. मी नवनवीन प्रयोग करण्यामागे तिचीच प्रेरण कारणीभूत आहे. जेव्हा तिच्या तोंडून मी बनवलेल्या पदार्थांचं कौतुक होतं तेव्हा कष्टाचं सार्थक झाल्यासारखं वाटतं.
मी नेहमी स्वयंपाकघराच्या खिडकीत एका थाळीत धान्य आणि एका वाटीत पाणी भरून ठेवते. तेवढीच माझ्या पक्षीमित्रांना माझ्याकडून छोटीशी भेट. जेव्हा मी स्वयंपाकघरातून बाहेर येते तेव्हा गुपचूप हे पक्षी येऊन त्यांचा खाऊ खाऊन जातात. खूप गंमत वाटते. कोणी कधीही, कितीही येऊ द्या माझी ही द्रौपदीची थाळी त्यांच्या स्वागतासाठी तत्पर असते. असं हे स्वयंपाकघर माझ्या कलागुणांना वाव देणारे आणि सर्वांना एकत्र ठेवणारं स्थान आहे.
संस्कृतमध्ये सांगितलं आहे की, सर्वगुणसंपन्न स्त्रीच्या वैशिष्ट्यांपैकी एक म्हणजे 'भोजनेषु माता’. कोणालाही भोजन घालताना ती स्त्री मातेसमान वागली पाहिजे. असं बोलतात की कोणाच्याही हृदयात शिरण्याचा मार्ग हा पोटातूनच जातो. मलाही पदोपदी याचा प्रत्यय आला आहे. म्हणूनच स्वयंपाकघर हे माझ्या जीवनात एक आवडीचं आणि आदराचं स्थान आहे.
मला नवनवीन पदार्थ करण्याची खूप आवड आहे. कोणताही पदार्थ हा भारतीय मसाले वापरून कसा करता येईल याचाच मी विचार करत असते. मुलगी लहान असताना आणि मी नोकरी करत असल्याने माझ्या या आनंदाला मुकली होते. पण आता ती मोठी झाल्याने आणि मीही पूर्णवेळ गृहिणी झाल्याने मला माझ्या या आवडीला वेळ देता येतो. माझी मुलगी अनुष्का ही खाण्याची शौकीन आहे. पण बाहेरच्या खाण्यापेक्षा तिला घरी नवीननवीन पदार्थ केलेले खूप आवडतात. मी नवनवीन प्रयोग करण्यामागे तिचीच प्रेरण कारणीभूत आहे. जेव्हा तिच्या तोंडून मी बनवलेल्या पदार्थांचं कौतुक होतं तेव्हा कष्टाचं सार्थक झाल्यासारखं वाटतं.
मी नेहमी स्वयंपाकघराच्या खिडकीत एका थाळीत धान्य आणि एका वाटीत पाणी भरून ठेवते. तेवढीच माझ्या पक्षीमित्रांना माझ्याकडून छोटीशी भेट. जेव्हा मी स्वयंपाकघरातून बाहेर येते तेव्हा गुपचूप हे पक्षी येऊन त्यांचा खाऊ खाऊन जातात. खूप गंमत वाटते. कोणी कधीही, कितीही येऊ द्या माझी ही द्रौपदीची थाळी त्यांच्या स्वागतासाठी तत्पर असते. असं हे स्वयंपाकघर माझ्या कलागुणांना वाव देणारे आणि सर्वांना एकत्र ठेवणारं स्थान आहे.