​ जाणीव अस्तित्वाची

प्रज्ञा महिंद्रकर, वाळकेश्वर
निःशब्द निसर्गाची अनुपम किमया आणि सृष्टी सौंदर्य न्याहाळणं मला फार आवडतं. त्याद्वारे अनुभवायला मिळणाऱ्या शांतीत मनमुक्त विहार करण्याचा आनंद काही औरच असतो. माझ्या निवास स्थानाच्या आजुबाजूचा परिसर ही माझी अत्यंत प्रिय जागा आहे. वाळकेश्वर या ठिकाणी वास्तव्य करताना दूरवर पसरलेला फेसाळणारा समुद्र, काठावर मनाला आत्मिक शांती देणारी प्राचीन देवालयं व निसर्गाच्या वरदहस्ताने हिरवळीने बहरलेला सुरेख संगम या परिसरात जाणवतो. रस्त्याच्या दुतर्फा घनदाट सावली देणाऱ्या विस्तीर्ण व विशाल वृक्षांच्या वनराईत मन तरल होऊन जातं. गुलमोहोराचा सडा पसरल्यामुळे साधारण रस्ता जणू नाजूक फुलांनी आच्छादलेली पाऊल-वाट भासायला लागते. झाडांच्या तळाशी जमा झालेला पालापाचोळ्याचा प्रकर्षाने जाणवणारा रानवट गंध मनात खोलवर झिरपत जातो. या विश्वात सोबत असते ती विविध पक्ष्यांची. तिन्ही सांजेला आपल्या घरट्यात विसावण्यासाठी क्षितिजावर झेपावलेली पाखरं एकमेकांना साद घालतात, तेव्हा त्यांचा किलबिलाट आसमंतात गुंजत असतो.
कोकणातल्या समुद्र किनारी वसलेल्या छोट्या नयनरम्य खेड्यासारखं, समुद्राचं निकट सान्निध्य या परिसराला लाभल्यामुळे दिवस-रात्र समुद्राच्या लाटांची गाज ऐकू येते. दिवसाच्या प्रत्येक प्रहरी
नवीन रंगछटा धारण करणारा समुद्र सदैव आपल्या अस्तित्वाची जाणीव करून देतो. मला अतिशय आवडणाऱ्या या प्राकृतिक परिसरात चालताना प्रत्येक पावलागणिक मनात निसर्गाबद्दल कृतज्ञता दाटून येते. परमेश्वराने रचलेलं हे सुंदर निसर्ग चित्र मनाला आत्मिक बळ प्रदान करतं.