मज आवडे हा 'आम्रवृक्ष'

आशालता दाभोळकर, लालबाग

निसर्ग आणि माणूस यांचा फार जवळचा संबंध असतो. माणूस काय पशुपक्षी पण त्याला अपवाद नसतात. रोजच्या धावपळीतून थोडा वेळ का होईना एकांत मिळावा असं वाटतं. घरापासून दहा मिनिटांच्या अंतरावर एक बाग आहे, त्याचे नाव 'मनोरंजन गार्डन'. गार्डनच्या कडेलगत एक मोठा डेरेदार आम्रवृक्ष आहे. त्याच्या भोवती छान सिमेंटचा कट्टा बांधला आहे. कोवळे ऊन अंगावर घेऊन चालून झाले की, मी झाडाखाली येऊन बसते.
आजुबाजूला शांत वातावरण असते. ही जागा माझ्या अत्यंत आवडीची आहे. सध्या आंब्याला मोहोर भरपूर आलाय. त्याचा सुगंध प्रत्येक झुळूकी सोबत येतो. पक्ष्यांचा किलबीलाट चालू असतो. मध्येच कोकीळा तान मारत असते. कबूतरांचं गुटरगू चालू असतं. इथे खारीपण भरपूर आहेत, त्यांची पळापळ सुरु असते. रंगीत फुलं फुललेली असतात. या वातावरणात मी प्राणायाम करते. थोडं वाचनही करते. देवाने आपल्याला निसर्ग भरभरून दिलाय, त्याचं स्मरण करते. ही सकाळची वेळ माझी एकटीची असते. दिवसभर लागणारी ऊर्जा ही मला या 'आम्रवृक्षा' खाली मिळते.