विरंगुळ्याचे उत्तम ठिकाण

प्रीती कारगांवकर, ठाणे

आम्ही १६ मे, २०१७ला आमच्या नव्या घरी राहायला आलो. मी खास आठ बाय आठची काचेची बंद खोली करुन घेतली. जिथं कम्प्युटर व लायब्ररी आहे आणि तिथं योगाही करता येईल. हीच माझी खास जागा आहे. याला स्लाइडींगच्या मोठ्या खिडक्या आहेत. सकाळी उठल्याबरोबर मी खिडक्या उघडताच सूर्य झाडामागून उगवतांना दिसतो. पूर्ण वर येईपर्यंत बघतंच बसावं असं विलोभनीय दृश्य असतं. ती सूर्यकिरणं झाडांमधून लंपडाव करत दूर पसरण्याचा प्रयत्न करतात. आसमंतात पिवळी-नारंगी छटा दिसते. वातावरण आल्हादायक असतं. पक्ष्यांची किलबिल, चिमणीची चिवचिव मनाला मोहून टाकते. सकाळचे श्लोक मोबाइलवर लावून मी योगा इथेच करते.
सकाळची कामं आटोपली की मी या खोलीत असलेल्या कम्प्युटरसमोर बसून नवीन माहितीचं वाचन, चित्र बघणं, ग्रीटिंग्सचे किंवा नवनवीन कलाकुसरीचे डिझाईन्स बघायला मला खूप आवडतं. संध्याकाळी चहाच्या वेळेला मी माझ्या लायब्ररीतलं पुस्तक घेऊन खिडकीत वाचत बसते. कधी संध्याकाळ होते ते कळतंच नाही. रात्री दिवे लागल्यावर खिडकीतून बाहेर बघितलं की, द्रुतगती मार्गावर सर्व गाड्या एकामागून एक जाताना दिसतात. जणू काही त्यांच्यामध्ये स्पर्धाच लागली आहे. रात्री तर हे दृश्य अप्रतिम दिसतं. एका बाजूला पांढऱ्या दिव्यांची माळ आणि दुसऱ्या बाजूला लाल दिव्याची माळ, हे दृश्य खूपच लोभस असतं. खरंच, प्रत्येकाच्या घरात अशी आपली एक जागा हवी जेणेकरून तिथे मन:शांती आणि आनंद मिळेल. आनंदात जीवन जगण्यासाठी हेच तर हवं असतं.