सुंदर हे घरकुल

श्रीनिवास शिरसाठ, उल्हासनगर

खरंच आपलं घर ते सुंदरच असतं. कारण त्याला पाहणारी आपली सुंदर समाधानी नजर असते. अशाच माझ्या घरात माझी छोटी बाल्कनी आहे. तिथून दिसणारा मनोरम्य परिसर, खालून जाणारा रस्ता त्यावर असणारी वर्दळ रस्त्याच्या कडेला खेळणारी मुलं आणि कामावरुन आल्यावर मी श्रम परिहारासाठी गरम चहा घेत हे सर्व दृश्य न्याहळत असतो. खरंच सर्व जगाचा विसर पाडणारी ही जागा माझं मन प्रसन्न करते. माझी जागा मला अनेक बाबतीत शांतपणे विचार करुन निर्णय घेण्यास मदत करते. माझ्यातल्या कल्पनाशक्तीचा विस्तार किंवा नवनवीन कल्पना येथेच सुचतात.
संध्याकाळी येथुन आकाशही मी निहारतो. विमानांच्या लँडिंगसाठी होणाऱ्या घिरट्या, पक्ष्यांचे घरट्यांच्या दिशेने उडणारे थवे, रंग बदलणारे आकाश माझ्या लिखाणा-वाचनाची आवडती जागा आहे. आम्हा उभयतांच्या गप्पा ही येथेच रंगतात. मध्यरात्रीची निरव शांतता ही बऱ्याचदा अनुभवली आहे. झोपेचा मोह जाऊन रात जागवावी असं सुध्दा कधी-कधी वाटतं. सुख दु:खाचे चित्रीकरण डोळ्या समोरुन सरकते. माझा एकांत ही जागा जपते. या जागेवर एफ. एमसुध्दा छान वाजतो. त्यास ही कदाचित हीच जागा आवडते. मोबाईलवरच संभाषण ही येथून मस्त होतं. माझी आवडती श्रवणीय गाणीसुध्दा मी येथेच ऐकतो.
उन्हाळ्यात थंड वाऱ्याच्या झुळूकीचा अल्हाददायक आनंद घेत येणाऱ्या पावसाळ्याची प्रतिक्षा येथेच करतो. पावसाळ्यात काहीसा दुरावा जरी येत असला तरी तुषार अंगावर घेण्याची इच्छा आणि पावसाच्या निनादाचं संगीत मला पुन्हा खुणावतं. मी ही तिथं रमतो कधी-कधी मी माझ्यातून बाहेर पडून तिथे बसलेल्या, हरवलेल्या मलाच मी निहारतो. अशी ही मी मज हरपून बसणारी आणि मनास मोहणारी माझी जागा.