ओटीत घातली मुलगी विहीणबाई

‘ओटीत घातली मुलगी विहीणबाई’ हे ग. दि. माडगूळकर यांचं गाणं म्हणजे आईच्या मनातील लेकीच्या प्रेमाचा, वात्सल्याचा अत्युच्च उमाळाच आहे. तळहाताच्या फोडासारखी वाढवलेली कन्या आता परक्याची धन होणार, दुसऱ्या कुटुंबात जाणार ही कल्पनाच आईला किती कसनुसं करत आहे, हे या गाण्यातून फारच छान मांडलंय.
कन्येच्या होणाऱ्या सासूला म्हणजेच विहिणीला आई विनवणी करतेय, की मी माझी लाडाची लेक आता तुमच्या ओटीत घालत आहे. तुम्ही तिचा चांगला सांभाळ करा. एक आई म्हणून तुम्हाला हे सगळं ठावूक असेलच.
आई पुढं म्हणते, की आपली पुण्याई लेकीच्या पाठीशी सतत असू दे आणि सुखाच्या राशी वाढत जाऊ दे. माझी ही लाडाची लेक आता तुमची सून होत आहे हे माझ्या लेकीचं मोठं भाग्यच आहे. आता आई म्हणून तुम्ही तिचा सांभाळ करावा.
गदिमांनी किती छान शब्दांत आईच्या भावना व्यक्त केल्या आहेत. हा भावनिक प्रसंग जवळपास प्रत्येकाच्या आयुष्यात येतो. विहीणबाईंना पदर पसरून विनवणी करायची, की आता तुम्हीच माझ्या लेकीची आई. खरंच अतिशय हळवा असा हा प्रसंग आहे. अरुण पौडवाल यांचं संगीत लाभलेल्या या गाण्याचे आशाताईंनी अक्षरशः सोनं केलं आहे. गाणं ऐकताना डोळ्यांत पाणी आल्याशिवाय राहत नाही.