अ‍ॅपशहर

बाबुल की दुआए...

रेडिओवरील जुनी गाणी ऐकणं हा माझा लहानपणीचा छंद आहे. अनेक गाणी ऐकण्यात मी तल्लीन होऊन जात असे. ‘नीलकमल’ सिनेमातील मोहम्मद रफी यांनी गायलेलं ‘बाबुल की दुआएँ’ हे गाणं मला खूपच स्पर्शून जातं.

Maharashtra Times 24 Nov 2016, 12:55 am
निलिमा डाबरे, वसई
महाराष्ट्र टाइम्स.कॉम hindi song from movie nilkalam
बाबुल की दुआए...

रेडिओवरील जुनी गाणी ऐकणं हा माझा लहानपणीचा छंद आहे. अनेक गाणी ऐकण्यात मी तल्लीन होऊन जात असे. ‘नीलकमल’ सिनेमातील मोहम्मद रफी यांनी गायलेलं ‘बाबुल की दुआएँ’ हे गाणं मला खूपच स्पर्शून जातं.
बाबुल की दुआए लेती जा
जा तुझको सुखी संसार मिले
मैके की कभी न याद आए
ससुराल मे इतना प्यार मिले
वरील ओळी ऐकताना माझ्या डोळ्यात अश्रू दाटून आल्याशिवाय राहत नाहीत. त्याचं कारण म्हणजे माझ्या वडिलांचं माझ्यावर असलेलं अपार प्रेम. आमच्या वडिलांना आम्ही बाबा म्हणायचो. माझ्या प्रेमळ बाबांना सोडून, लग्न करुन दुसऱ्या घरी जाणं ही कल्पनाच त्यावेळी माझ्या बालमनाला सहन होत नव्हती. बाबांच्या प्रेमात आणि संस्कारात वाढत असतानाच बालपण कधी सरलं हे समजलंदेखील नाही. वेळ आली ती माहेर सोडून सासरी जाण्याची.
नाजो से तुझे पाला मैने
कलियो की तरह फुलो की तरह
बचपन में झुलाया हे तुझको,
बाहों ने मेरी झुलों की तरह
मेरे बाग की ऐ नाजूक डाली
तुझे हरपल नई बहार मिले
लहानपणापासून अगदी सर्व लाड पुरवणाऱ्या, समुद्रावर फिरायला घेऊन जाणाऱ्या, नियमित गोष्ट सांगणाऱ्या आणि आपल्या विनोदी स्वभावामुळे सर्वांना हसवणाऱ्या आमच्या बाबांना माझ्या लग्नाचा विषय निघाला की रडू येऊ लागलं. ते मनातल्या मनात त्या दिवसात म्हणत असतील.
जिस घर से बंधे है भाग तेरे,
उस घर में सदा तेरा राज रहे
होठों पे हसी की धूप खिले,
माथे पे खुशी का ताज रहे
कभी जिसकी ज्योत न हो फिकी,
तुझे ऐसा रुप सिंगार मिले
बीते तेरे जीवन की ये घडीया
आराम की ठंडी छाओ में
कांटा भी ना चुभने पाये कभी
मेरी लाडली तेरे पाओ में
उस द्वार से भी दुःख दूर रहे
जिस द्वार से तेरा द्वार मिले
लग्नाच्या दिवशी संध्याकाळची वेळ होती. बँडवाल्यांनी ‘बाबुल की दुआए लेती जा’ हे गाणं वाजवायला सुरुवात केलं आणि तिथे हजर असलेल्या बहुतेकांना आणि मलादेखील हुंदका आवरणं कठीण झालं. वरात निघण्याअगोदर आईवडील नवरीची गळाभेट घेण्याची पद्धत असते. पण त्यावेळी माझे बाबा कुठेच दिसत नव्हते. सर्वजण शोधू लागले. काही वेळानंतर ते गच्चीवर जाऊन रडत असल्याचं आढळलं. लाडकी लेक सासरी जाणार म्हणून वडिलांना आपला हुंदका आवरत नव्हता. ते मला मिठी मारुन खूप रडले आणि मला अनेक आशीर्वाद आणि शुभेच्छा दिल्या. आज माझे बाबा हयात नाहीत. हे जग सोडून त्यांना दहा वर्षं झाली. मात्र त्यांच्या प्रेमाची शिदोरी आयुष्यभर माझ्याजवळ असणार आहे. मला हाच खूप मोठा आनंद आणि समाधान आहे.

महत्वाचे लेख

Marathi News App: तुम्हालाही तुमच्या अवतीभवती होत असलेल्या बदलांमध्ये सहभागी व्हायचं आहे? सिटिझन रिपोर्टर अॅप डाउनलोड करा आणि रिपोर्ट्स पाठवा.
ताज्या बातम्यांसह अपडेट राहण्यासाठी लाइक करा Maharashtra Times फेसबुकपेज