पूजा राणे, भांडूप
ट्रेकसाठी तिकोना गडाची एकमताने निवड झाली. आमचा हा ग्रुप गोड परिवार आहे. या राणे आणि सावंत परिवारासोबत जायची आमची पहिलीच वेळ होती. मी, भक्ती, अश्विनी, राणी, प्रचिती, प्रस्कंद, समीर, सिद्धार्थ, केदार असे नऊ नक्षत्र निघालो. पावसाचा आनंद घेत, गाणी ऐकत मस्त प्रवास चालू झाला.
तिकोना किल्ला लोणावळ्यापासून १४ किमी आत आहे. शोधत-शोधत गडाच्या पायथ्याशी पोहोचलो. पायथ्याशी गुरुव्दारा लागला. हळूहळू वरती-वरती चढत ट्रेक सुरु झाला. मुंबईपासून लांब निसर्गच्या सान्निध्यात मन चिंब भिजत होतं. पाऊस तर चालूच होता. जस-जस वर चढत होतो तसतशी गडावर पोहोचण्याची ओढ अजूनच वाढत होती. टेकडी चढताना आजूबाजूचा निसर्ग देखणा होता. पायवाटेला लागूनच झाडांची दाटी होती. मोराचे आवाज चौहीकडे होते, धुकं दाटून आलेलं आणि सोबतीला बरसणारा पाऊस होता. जणू स्वर्गच मला लाभला होता. गडावर नेणारी पायवाट खडकाळ व छोटीशी होती. ही पायवाट जणू व्यक्तीच्या इच्छा-आकांशा जशा वरवर नेणाऱ्या वाटत होत्या. अधूनमधून येणारं धुकं लपाछपी खेळत होतं. बाजूचा हिरवागार देखावा जणू एखाद्या चित्रकाराने रेखाटल्यासारखा होता.
तिकोना वरून चहुबाजूकडील किल्ल्यावर नजर ठेवण्यासाठी व शत्रूवर वचक ठेवण्यासाठी हा किल्ला वापरण्यात आला होता. पायऱ्या चढताना तळ लागतो. तिथं पिण्याच्या पाण्याची सोय असे. गडाची माहिती ऐकताना शिवाजी महाराजांच्या शौर्याची प्रचिती समजते. जितका गड चढताना काळजी घ्यावी लागते, तितकाच तो उतरतानाही घ्यावी लागते. किल्ल्यावर जाणं म्हणजे नुसतं ट्रेक नको, अभ्यासक वृत्तीने जावं. ट्रेकिंगसाठी हे उत्कृष्ट ठिकाण आहे. बाजूला सुंदरतेने नटलेली दरी होती. त्याच्या मधोमध देखणा तिकोना आहे. शेजारीच मनमोहक पावना धरणही आहे. असे मनमोहक दृश्य कॅमेऱ्यामध्ये टिपून आम्ही सर्वजण परतीचा प्रवास सुरु केला.
ट्रेकसाठी तिकोना गडाची एकमताने निवड झाली. आमचा हा ग्रुप गोड परिवार आहे. या राणे आणि सावंत परिवारासोबत जायची आमची पहिलीच वेळ होती. मी, भक्ती, अश्विनी, राणी, प्रचिती, प्रस्कंद, समीर, सिद्धार्थ, केदार असे नऊ नक्षत्र निघालो. पावसाचा आनंद घेत, गाणी ऐकत मस्त प्रवास चालू झाला.
तिकोना किल्ला लोणावळ्यापासून १४ किमी आत आहे. शोधत-शोधत गडाच्या पायथ्याशी पोहोचलो. पायथ्याशी गुरुव्दारा लागला. हळूहळू वरती-वरती चढत ट्रेक सुरु झाला. मुंबईपासून लांब निसर्गच्या सान्निध्यात मन चिंब भिजत होतं. पाऊस तर चालूच होता. जस-जस वर चढत होतो तसतशी गडावर पोहोचण्याची ओढ अजूनच वाढत होती. टेकडी चढताना आजूबाजूचा निसर्ग देखणा होता. पायवाटेला लागूनच झाडांची दाटी होती. मोराचे आवाज चौहीकडे होते, धुकं दाटून आलेलं आणि सोबतीला बरसणारा पाऊस होता. जणू स्वर्गच मला लाभला होता. गडावर नेणारी पायवाट खडकाळ व छोटीशी होती. ही पायवाट जणू व्यक्तीच्या इच्छा-आकांशा जशा वरवर नेणाऱ्या वाटत होत्या. अधूनमधून येणारं धुकं लपाछपी खेळत होतं. बाजूचा हिरवागार देखावा जणू एखाद्या चित्रकाराने रेखाटल्यासारखा होता.
तिकोना वरून चहुबाजूकडील किल्ल्यावर नजर ठेवण्यासाठी व शत्रूवर वचक ठेवण्यासाठी हा किल्ला वापरण्यात आला होता. पायऱ्या चढताना तळ लागतो. तिथं पिण्याच्या पाण्याची सोय असे. गडाची माहिती ऐकताना शिवाजी महाराजांच्या शौर्याची प्रचिती समजते. जितका गड चढताना काळजी घ्यावी लागते, तितकाच तो उतरतानाही घ्यावी लागते. किल्ल्यावर जाणं म्हणजे नुसतं ट्रेक नको, अभ्यासक वृत्तीने जावं. ट्रेकिंगसाठी हे उत्कृष्ट ठिकाण आहे. बाजूला सुंदरतेने नटलेली दरी होती. त्याच्या मधोमध देखणा तिकोना आहे. शेजारीच मनमोहक पावना धरणही आहे. असे मनमोहक दृश्य कॅमेऱ्यामध्ये टिपून आम्ही सर्वजण परतीचा प्रवास सुरु केला.