मंगेश पेडणेकर
भिमाशंकर येथे कर्जत-खांडस मार्गे ट्रेकला जाण्यासाठी आम्ही ऑगस्टहून दादरहून सकाळी कर्जत लोकल पकडली. खमंग वडापाव खाऊन खांडस गावात पोहोचेपर्यंत संध्याकाळचे चार वाजले. आम्हाला उशीर झाल्याने लवकर जा, अंधार पडेल असं भिमाशंकरहून परतणारे आम्हाला सुचवू लागले. आम्ही गणेश घाटातून गणपतीची आरती करुन थट्टा-मस्करी करत साधारण १० किमी अंतर कापण्यासाठी मार्गक्रमण चालू केलं. पावसाचे दिवस असल्याने वातावरण फारच आल्हाददायक होतं. पण लवकरच अंधार पडू लागला. वाटेतच माकडांनी काही ट्रेकर्सवर हल्ला केल्याच ऐकल्यावर काळजात थोडं धस्स झालं. ऐव्हाना थोड्या पावसाला सुरूवात झाली होती. वाट निसरडी होती. काळोख पडला होता. आमच्याकडे पुरेशा बॅटऱ्या नव्हत्या. कसेबसे अंधारात रात्री आठच्या सुमारास भिमाशंकर डोंगरमाथ्याच्या सपाटीवर पोहोचलो. कुठे जाऊ ते कळेना. एका बाजूला खोल दरी दिसत होती. बरं कोणाला विचारावं म्हणावं तर कोणीही दिसेना. आम्ही सर्वच चांगेलच घाबरलो. तेवढ्यात भोलेनाथ आम्हाला पावले आणि एका दिशेने घंटानाद ऐकू आला. त्यादिशेने गेलो ते थेट भीमाशंकर मंदिराजवळ पोहोचलो. अशाप्रकारे महादेव पावले अन् आम्ही सुखरुप पोहोचलो.
भिमाशंकर येथे कर्जत-खांडस मार्गे ट्रेकला जाण्यासाठी आम्ही ऑगस्टहून दादरहून सकाळी कर्जत लोकल पकडली. खमंग वडापाव खाऊन खांडस गावात पोहोचेपर्यंत संध्याकाळचे चार वाजले. आम्हाला उशीर झाल्याने लवकर जा, अंधार पडेल असं भिमाशंकरहून परतणारे आम्हाला सुचवू लागले. आम्ही गणेश घाटातून गणपतीची आरती करुन थट्टा-मस्करी करत साधारण १० किमी अंतर कापण्यासाठी मार्गक्रमण चालू केलं. पावसाचे दिवस असल्याने वातावरण फारच आल्हाददायक होतं. पण लवकरच अंधार पडू लागला. वाटेतच माकडांनी काही ट्रेकर्सवर हल्ला केल्याच ऐकल्यावर काळजात थोडं धस्स झालं. ऐव्हाना थोड्या पावसाला सुरूवात झाली होती. वाट निसरडी होती. काळोख पडला होता. आमच्याकडे पुरेशा बॅटऱ्या नव्हत्या. कसेबसे अंधारात रात्री आठच्या सुमारास भिमाशंकर डोंगरमाथ्याच्या सपाटीवर पोहोचलो. कुठे जाऊ ते कळेना. एका बाजूला खोल दरी दिसत होती. बरं कोणाला विचारावं म्हणावं तर कोणीही दिसेना. आम्ही सर्वच चांगेलच घाबरलो. तेवढ्यात भोलेनाथ आम्हाला पावले आणि एका दिशेने घंटानाद ऐकू आला. त्यादिशेने गेलो ते थेट भीमाशंकर मंदिराजवळ पोहोचलो. अशाप्रकारे महादेव पावले अन् आम्ही सुखरुप पोहोचलो.